Καμία υπευθυνότητα και κανενός είδους πατριωτισμός δεν φαίνεται να διέπει τη διαχείριση της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό, στην οποία έχει «σπρωχτεί» και εν πολλοίς έχει εγκλωβιστεί η Ελληνική κυβέρνηση με απαίτηση τρίτων, και ας επιχειρεί να πλειοδοτήσει περί του αντιθέτου ο Έλληνας πρωθυπουργός..


Στην καλύτερη περίπτωση η ευθύνη της κυβέρνησής του, έγκειται στον τρόπο με τον οποίο υλοποιεί εντολές, ενώ αν δεν καταδεικνύει απόλυτη έλλειψη συναίσθησης, προφανώς συνιστά προκλητικότατη αδιαφορία, για τα προβλήματα που θα ανακύψουν αμέσως μετά την όποια «συμφωνία» μεταξύ των δύο "εντολοδόχων" πρωθυπουργών.


Στα χρόνια που μεσολάβησαν, στην κυρίαρχη ρητορική παγιώθηκε με έναν ιδιαιτέρως στρεβλό τρόπο η έννοια του "ergaomnes", και μαζί της η πολυσυζητημένη "συνταγματική μεταρρύθμιση" στο γειτονικό κρατίδιο.


Προφανώς και δεν υποτιμούμε την αξία τους, αλλά δεν μπορούμε και να την αποσπάσουμε από το συνολικό περιβάλλον, που θα διέπει τη συγκεκριμένη συμφωνία.


Είναι άλλο πράγμα να συνυπάρχουν ως προαπαιτούμενα σε ένα περιβάλλον που ισχυροποιεί και θεμελιώνει την ύπαρξή τους, και εντελώς διαφορετικό να...

"στολίζουν" μια ετεροβαρή συμφωνία που θα ακυρώσει την προβλέψεις τους, από την επομένη κιόλας στιγμή της προσυπογραφής. 



Το στοίχημα ήταν σικέ…

Στο πλαίσιο αυτού του διαφαινόμενου ετεροβαρούς προσανατολισμού, ένα ακόμη τίμημα είναι η επίσης στρεβλή εδραίωση του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζεται η ιδέα της «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό».

• Το ζητούμενο για τις ελληνικές κυβερνήσεις, ήταν ο διεμβολισμός στο βάθος του χρόνου, της εκπεφρασμένης αντίθεσης του Ελληνικού λαού στο βρώμικο σχέδιο που υλοποιείται σε βάρος της ιστορικής και πολιτισμικής παραμέτρου αυτής της πολύ σοβαρής.
• Για το πολιτικό προσωπικό των Σκοπίων, η κυρίαρχη επιδίωξη ήταν να μη τους στερήσει η όποια συμφωνία, το δικαίωμα στην ιστορική καπηλεία, άρα και στη θερμοκοιτίδα μέσα στην οποία γεννήθηκε και ανατροφοδοτήθηκε ο εθνικιστικός τους αλυτρωτισμός.

Η χρυσή τομή σ αυτό το ραντεβού με την ιστορική εξαπάτηση, βρέθηκε όπως όλα δείχνουν, σε έναν καταφορά ετεροβαρή και σε βάρος της χώρας μας συμβιβασμό, μέσα από τον οποίο…

• Η Ελλάδα δήθεν θα «επιβάλει» τον όποιο γεωγραφικό προσδιορισμό στο πλαίσιο της σύνθετης ονομασίας. Ενώ…
• Τα Σκόπια θα διατηρήσουν το δικαίωμα χρήσης, ΟΧΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ, αλλά του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τρόπο αυθεντικό, καραμπινάτο και αμετάβλητο, άρα και το δικαίωμα να ασελγούν, να βιάζουν και να ανατροφοδοτούν μέσα από αυτό, τον επικίνδυνο εθνικιστικό τους αλυτρωτισμό.

Οι πληροφορίες άλλωστε που ήδη διαρρέουν και οι οποίες αφορούν στην περιγραφή της γλώσσας και της εθνικής ταυτότητας, απλά επιβεβαιώνουν έτι περαιτέρω αυτή την εκτίμηση.


Ένας ολέθριος συμβιβασμός, με Ιφιγένεια την ιστορική αλήθεια…

Η φυσική συνέχεια μιας τέτοιας συμφωνίας, σε ένα περιβάλλον διαρκούς και ανατροφοδοτούμενης αστάθειας όπως είναι το περιβάλλον της Βαλκανικής, προδιαγράφει:


Την επιθετική επαναφορά του μαχόμενου εθνικιστικού αλυτρωτισμού ο οποίος αφού θα έχει διασφαλίσει ΚΑΙ με την υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης την εθνική του υπόσταση και πλήρως αναγνωρισμένη κρατική φυσιογνωμία…

• Θα αντιμετωπίσει τον επιθετικό – γεωγραφικό προσδιορισμό ως βαρίδι, από το οποίο θα επιχειρήσει ντε φάκτο να απαλλαγεί…
• Θα εκλάβει το αμετάβλητο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ως μόνη πλήρους, αποκλειστικής και εν τέλει ergaomnesπροίκα, ανοίγοντας έτσι τον ασκό του Αιόλου, ΚΑΙ στην αντιπαράθεσή του με τον Αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, αλλά ΚΑΙ στην ενεργοποίηση ενός περιβάλλοντος συνολικότερης αστάθειας στα Βαλκάνια.

Με αυτές τις εξελίξεις να προδιαγράφονται με απόλυτη βεβαιότητα, είναι βέβαιο πως οι λοιπές επικοινωνιακές φανφάρες (περί του δήθεν αναβαθμισμένου ρόλου της Ελλάδας στο Νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου) στις οποίες καταφεύγει ο Έλληνας πρωθυπουργός για να δικαιολογήσει και να συγκαλύψει πίσω από αυτές, τον εθνικά τραγικό τρόπο με τον όποιο επέλεξε να διαχειριστεί το όλον πρόβλημα, θα αποδειχτούν πολύ σύντομα αλλά κατόπιν εορτής, ολέθρια και συνειδητή εξαπάτηση.

Μπροστά σε αυτή την εξέλιξη… Ευρισκόμενοι στο "και πέντε" μιας απαράδεκτης συμφωνίας… Και συνειδητοποιώντας πως μετά από το εκβιαστικό «κλείσιμο» αυτής της γεωπολιτικής εκκρεμότητας θα ακολουθήσουν και άλλοι ολέθριοι συμβιβασμοί, η Ελληνική κοινωνία, δεν πρέπει να μείνει απαθής, και αυτό δεν συνιστά μια γενικόλογη και κενή περιεχομένου προτροπή.


Συνιστά κορυφαία πρόκληση πριν απ’ όλα για τις Δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες οφείλουν να τολμήσουν να δουν την πραγματικότητα ωμή και πέρα από τη μύτη τους.


Για μια Δημοκρατική – Πατριωτική κουλτούρα…

Ο εγκλωβισμός στη στείρα λογική της ακατάσχετης συλλαλητηριολογίας με τρόπο μονομερή και αυστηρά επικοινωνιακό, «θα κάψει» ως πυροτέχνημα το πραγματικό πολιτικό κεφάλαιο που οφείλει να έχει βαθύτατες κοινωνικές αναφορές, και εν τέλει θα αποτελέσει μέρος του τελετουργικού της ήττας.


Αυτή την εξέλιξη, δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να την αποζητούν οι Δημοκρατικές – Πατριωτικές δυνάμεις.


Τίποτε δεν θα προσφέρει… Καμία διακριτότητα δεν θα αναδείξει… Απολύτως καμιά ουσιαστική συνεισφορά δεν μπορεί να έχει, ή όποια αυτοτελής συλλαλητηριακή προσπάθεια, μέσα σε ένα κλίμα που θα κυριαρχούν τα ταρατατζούμ, τα συνθήματα, και η εύλογη αντίθεση της Ελληνικής κοινωνίας στο δρομολογούμενο έγκλημα.


Συλλαλητήρια οργανώνονται… Καλά κάνουν και οργανώνονται… Κάθε δημοκράτης και εν τέλει κάθε Έλληνας πολίτης μπορεί και πρέπει να συμμετέχει σ αυτά, σταθμίζοντας την σοβαρότητα των διοργανωτών και το περιεχόμενο των συνθημάτων, για να καταδείξει έτσι ΚΑΙ την αντίθεσή του στην εμπορευματοποίηση της Ιστορίας, αλλά ΚΑΙ την αποφασιστικότητά του να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας του.




Όμως... Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να έχουν επίγνωση πως ένας αγώνας που θα αρκεστεί στο παιχνίδι με την επικοινωνία, και ειδικά τις μέρες που θα συζητιέται το όποιο ανοσιούργημα στη Βουλή, είναι μεν χρήσιμος, αλλά είναι εκ των πραγμάτων και καταδικασμένος να είναι ένας χαμένος αγώνας, αν δεν συνδυαστεί με μια ουσιαστικότερη παρέμβαση που θα του διασφαλίσει, συνέχεια, συνέπεια, δυναμική και βιωσιμότητα.

• Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να φτάσουν πέρα από τον εαυτό τους… 
• Οφείλουν να επενδύσουν όχι στη φτήνια της εντύπωσης, αλλά στο μεγαλείο της δημιουργίας και της ενδυνάμωσης μιας Δημοκρατικής πατριωτικής κουλτούρας, που θα καταστήσει την κοινωνία ικανή και μαχητική και όχι αυτάρκη σε πυροτεχνήματα.
• Οφείλουν να λειτουργήσουν, ΟΧΙ όπως έμαθαν και συνήθισαν, ΑΛΛΑ όπως οι ιστορικές συνθήκες και οι πραγματικές ανάγκες απαιτούν.

Οι δυνάμεις της Δημοκρατίας και του αγνού και άδολου πατριωτισμού, οφείλουν να αποδείξουν, πως ΘΕΛΟΥΝ και ΜΠΟΡΟΥΝ να καταστούν πρωταγωνιστές αυτής της υψηλής εθνικής πρόκλησης…

• Αξιοποιώντας όχι τη δύναμη της συνήθειας και της μιζέριας, αλλά ότι πιο ουσιαστικό υπάρχει και δρα μέσα στην κοινωνία μας, που πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία του πολίτη.
• Αρνούμενες να ξεπλύνουν τους κάθε λογής καιροσκόπους που ενσωματώθηκαν στο ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ της πατριδοκαπηλίας, για να τους παραδώσουν στην κοινωνία αμόλυντους, γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αμόλυντοι.
• Αρνούμενες να καταστρέψουν σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο σε πυροτεχνηματικού χαρακτήρα εντυπώσεις, που την επόμενη μέρα περνούν απλώς στην αφάνεια, αφού ούτε η λήθη της ιστορίας δεν έχει τη διάθεση να απασχολείται μ αυτές.

Η Δημοκρατική Πατριωτική κουλτούρα, είναι η μόνη οργανωμένη άμυνα της Ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό, που θα πολλαπλασιάσει άμεσα την επιθετική πολιτική της ικανότητα, απέναντι σε λογικές και πρακτικές εθνικής μειοδοσίας.



Οι Δημοκρατικές – Πατριωτικές δυνάμεις εν συνόλω, και οι δημοκρατικά προσανατολισμένοι συμπολίτες μας που έχουν να επιδείξουν ξεχωριστή συνεισφορά σ αυτήν την σπουδαία υπόθεση, ΜΠΟΡΟΥΝ και ΠΡΕΠΕΙ ν αποτελέσουν το πρόπλασμα ενός πολιτικού μηχανισμού, ικανού να εμπνεύσει, να συνεγείρει, να εξοπλίσει πολιτικά, να αποδομήσει την αθλιότητα και την ηττοπάθεια, να διασφαλίσει βιωσιμότητα, συντονισμό και συνέχεια στην οργανωμένη και δημοκρατικά προσανατολισμένη δράση και ενδυνάμωση του αυθεντικού και γνήσια λαϊκού πατριωτικού κινήματος, σε μια ιστορική εποχή ιδιαιτέρως κρίσιμη για το μέλλον του τόπου.


Η πρόκληση είναι σαφής… Σαφέστατες και οι ευθύνες που ανακύπτουν…


Οι εξελίξεις δεν περιμένουν, και οι ιστορικές προκλήσεις αρνούνται να συμβιβαστούν με λογικές αναποφασιστικότητας και με την προσφιλή συνήθεια διαχείρισης της μιζέριας.

Όσοι αποφασίσουν πως τους αρκεί να κάψουν μάχιμο πολιτικό κεφάλαιο στο βωμό του άσφαιρου εντυπωσιασμού, την επόμενη μέρα θα κληθούν να αναλάβουν και την ευθύνη της επιλογής τους.




Τόσο απλά και τόσο απόλυτα...

Το κεφάλαιο των ανατροπών προφανώς δεν έκλεισε με τα κυβερνητικά μαγειρέματα στην Ιταλία. Το να παραμείνει ανοικτό άλλωστε, αποτελεί πρώτιστη επιλογή των ισχυρών, με τους Αμερικανούς να επιδιώκουν να παραμείνει και «ανατρεπτικά ελεγχόμενο»...


Το βέβαιο πάντως είναι πως στο συγκεκριμένο στρατηγικό περίγραμμα μιας σύγκρουσης που προσλαμβάνει χαρακτήρα πλανητικό, το σημαντικό έλλειμμα επίγνωσης για τη φυσιογνωμία της επόμενης μέρας, το έχει η Ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία… 

• Όχι μόνο δεν διαθέτει επεξεργασμένη στρατηγική προσαρμογής στα δεδομένα της καινούριας κατάστασης…
• Αλλά επιπροσθέτως η ανισομετρία και οι πολλαπλές ταχύτητες που εκουσίως διατηρήθηκαν τα χρόνια της ευμάρειας των ολίγων, θα σηματοδοτήσουν και το ιστορικό της βύθισμα σ ένα πρωτοφανές κενό στρατηγικής, που θα παραπέμψει σε ερασιτεχνισμούς του μεσοπολέμου.

Ας γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι...

Κάποιοι δεν κατάλαβαν πως οι χειρισμοί Ματαρέλα συνιστούν κίνηση με... 
«ιδιαίτερη στρατηγική βαρύτητα», όπως σπεύσαμε να αποσαφηνίσουμε από τις πρώτες στιγμές. Λογικό να μην το αντιλαμβάνονται.


Είναι μια δύσκολη γεωπολιτική εξίσωση, και δεν έχουμε την απαίτηση να την κατανοήσουν αυτοί που δεν είδαν Ελληνική εμπλοκή στην Αμερικανική επίθεση στη Συρία, επειδή δεν είδαν Ελληνικά Αεροπλάνα να συμμετέχουν ευθέως στον βομβαρδισμό…




Υπάρχουν βέβαια και οι αμετανόητοι μυθοπλάστες, που μέσα από έναν αχταρμά αυθαίρετων συλλογισμών που ούτε λίγο ούτε πολύ είδαν έναν νέο Μάη του 68 να αναβιώνει στην Ιταλία του 2018.




Και αφού πρώτα είδαν να καταρρέει το αφήγημα τους, περί των σύγχρονων δήθεν Ροβεσπιέρων δηλαδή των Ντι Μάνιο και Σαλβίνι, μαζί με το προσφιλές βαρύγδουπο περί «εσχάτης προδοσίας» που λίγο έλειψε να το εμφανίσουν ως τελεσίδικη απόφαση, αποφάσισαν εν τέλει να αρκεστούν στις ορδές των επαναστατών που τελικά επέβαλαν την επανεπίδοση της εντολής στον Τζουζέπε Κόντε!!!




Αδυνατούν ωστόσο να ερμηνεύσουν πως κατέστη δυνατόν τόσο εύκολα να «εξαπατηθούν» και εν τέλει να συμβιβαστούν με την λύση Τζοβάνι Τρία, οι εξεγερμένοι επαναστάτες των ονείρων τους. Αλλά αυτό είναι ενός άλλου παπά ευαγγέλιο, με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε περεταίρω, τουλάχιστον προς το παρόν.


Η κατάσταση περιπλέκεται σοβαρά…

Για την ακρίβεια η «νέα σελίδα» στη Γεωπολιτική που εγκαινιάστηκε με το BREXIT, δεν αναβιώνει απλά όλες τις δομικές επισφάλειες που είχε από τη γέννησή του το Ευρωενωσιακό ανοσιούργημα, αλλά τις ενσωματώνει με τρόπο βιωματικό στην ατζέντα της επόμενης μέρας.




Το BREXIT, υπήρξε στην ουσία του μια θεμελιώδης επιλογή ΚΑΙ του Βρετανικού οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει παράδοση στην ικανότητά του να πρωτοπορεί σε τολμηρές αποφάσεις που του διασφαλίζουν προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις ενός μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος.

• Το απετόλμησε και η Θάτσερ με την «αντιβιομηχανική» της πολιτική… 
• Το απετόλμησαν και οι συντηρητικοί της εξουσίας που επέλεξαν ως στρατηγική τον χρηματοπιστωτισμό, θυσιάζοντας τον πλουτοπαραγωγισμό της Σκωτίας… 
• Ενσωματώνεται και στη φυσιογνωμία του BREXIT, που στην ουσία του αποτελεί στρατηγική προσαρμογή στις απαιτήσεις του αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου και στην ετοιμότητα που επιβάλλεται να διασφαλιστεί, σε συνάρτηση πάντα με τη γεωστρατηγική του ωρίμανση.

Στη λογική του BREXIT, και της επίγνωσης των δομικών αλλαγών που προεξοφλεί η αναδυόμενη πολυπολικότητα, υπάρχουν οι σαφείς παραδοχές ότι:

• Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον η ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη, και οσονούπω δεν θα είναι και η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη…
• Η Ευρωπαϊκή Ένωση με καταλύτη την Ευρωζώνη, έχει ενεργοποιήσει το ναρκοπέδιο των δομικών της κλυδωνισμών που επιταχύνουν διεργασίες αποδόμησης. Και…
• Στις ΗΠΑ εν τέλει, πέρα από τα δημοσίως ομολογούμενα, υπάρχουν σκέψεις και κέντρα που ανησυχούν σοβαρά ακόμη και για την ίδια τους την ακεραιότητα και τη διατήρηση της υπάρχουσας γεωπολιτικής τους δομής και φυσιογνωμίας.

Η Βρετανία λοιπόν, ως σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος, έκανε τη δική της προβλεπτική επιλογή, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για εξελίξεις αποδομητικές σε ολόκληρη την Ευρώπη, που στην όποια τους εξέλιξη θα συναντήσουν μια Βρετανία ισχυρή και προετοιμασμένη να υποδεχτεί αυτές τις εξελίξεις.


Και μετά ήρθε ο Τραμπ…

Και εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται, πως η έλευσή του, δεν ήταν μια επιπόλαια επιλογή απηυδισμένων πολιτών, αλλά αναγκαιότητα με συγκεκριμένες πολιτικές προδιαγραφές, που εναρμονίζονται πλήρως με τις ιστορικές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες οι ΗΠΑ.


Ο Τραμπ – ως σύστημα αντιλήψεων για την γεωπολιτική και την γεωοικονομία – είναι η έκφραση του πλέον ευφυούς τμήματος του Αμερικανικού κατεστημένου, που αποφάσισε να μην γοητεύεται από την παράδοση, αλλά από τις σύγχρονες γεωπολιτικές προκλήσεις.



Η βήμα το βήμα υλοποίηση των προεκλογικών του δεσμεύσεων – μηδέ εξαιρουμένης και αυτής που σχετίζεται με τη δασμολογική πολιτική η οποία τον φέρει σε ευθεία ρήξη με συγκεκριμένο τμήμα ισχυρών ανταγωνιστικών συμφερόντων – αποτελεί μια συνεπή προσπάθεια που επιδιώκει:…

• Να αντισταθεί στο μοιραίο της επερχόμενης αποσύνθεσης…
• Να παρακολουθήσει όσο είναι δυνατόν τις πολυσύνθετες προκλήσεις πλανητικού χαρακτήρα, και να προσαρμοστεί στα καινούρια δεδομένα που διαμορφώνονται. Και…
• Να αναστρέψει τη φθίνουσα πορεία φιλοδοξώντας να παραμείνουν οι ΗΠΑ μια αδύναμη με υψηλά στάνταρντς στον νέο κόσμο που τροποποιεί δραματικά τη φυσιογνωμία του.

Προφανώς όλο το παραπάνω, συνιστά μια διαδικασία σύνθετη, που δεν είναι μονομερής, που ακόμη και οι «καθαρές» οικονομικές της παράμετροι, έχουν σημαντικό γεωπολιτικό αποτύπωμα, και η διαδικασία της υλοποίησής τους μοιραία θα συνοδεύεται από ισχυρούς κλυδωνισμούς και απρόβλεπτες αναταράξεις.


Όλοι αγοράζουν χρόνο…

Αλλά αυτό μόνο οι αφελείς δεν το αντιλαμβάνονται.

• Οι Βρετανοί αυτό τον χρόνο τον έχουν ανάγκη, διότι έκαναν τη σωστή εκτίμηση στην καταλληλότερη ιστορική στιγμή, και ενώ τυπικά διαχειρίζονται τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του BREXIT,ταυτόχρονα και ουσιαστικά φιλοτεχνούν τη φυσιογνωμία τους στην νέα εποχή.
• Οι ΗΠΑ επίσης τον έχουν ανάγκη, διότι ψηλαφούν καινοτομώντας το αποτέλεσμα των πρωτοβουλιών και των παρεμβάσεών τους, όχι σε συνθήκες πραγματικής ακραίας σύγκρουσης, αλλά θεμελιώνουν το καινούριο γεωστρατηγικό τους προφίλ, χρησιμοποιώντας την αφέλεια και τον ερασιτεχνισμό των ευρωχαρτογιακάδων. Χρησιμοποιούν μ άλλα λόγια τον Ευρωερασιτεχνισμό στη γεωστρατηγική, ως καταλύτη για την επιτυχή έκβαση του γεωστρατηγικού μεταμορφισμού τους.

Για την Ευρωπαϊκή ελίτ ωστόσο, αυτός ο χρόνος αποτελεί στην ουσία ένα ερμαφρόδιτο μέγεθος, αφού σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ισχυρούς παίχτες, το Ευρωπαϊκό υβρίδιο ΔΕΝ διαθέτει…

• ΟΥΤΕ ενιαία στρατηγική…
• ΟΥΤΕ καθολικά αποδεκτή ενότητα στόχων…
• ΟΥΤΕ ομογενοποιημένους ρόλους κατανεμημένους ισότιμα στους «ψωνισμένους» του «Ιδεώδους» που θέλουν να μοστράρουν ως πρωταγωνιστές.

Σε αυτή την Ευρώπη συνυπάρχουν:

• Ο ισχυρός και αυτοκαταστροφικός Γερμανικός ΗΓΕΜΟΝΙΣΜΟΣ…
• Οι ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΕΣ του κατά τα λοιπά «σκληρού πυρήνα» της που αναζητούν εναγωνίως παραχώρηση ρόλου. Και…
• Η ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΗ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ των προθύμων, που θυματοποιούνται ως αναλώσιμα μέσα σ αυτή τη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Στην τελευταία κατηγορία προφανώς συμπεριλαμβάνεται και η χώρα μας, και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί το πολιτικό της προσωπικό να διαχειριστεί τις σοβαρές εθνικές της υποθέσεις, απλά επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω με τρόπο πραγματικά δραματικό.


Να και η Ιταλία…

Οι εξελίξεις στην οποία «έκατσαν» σε μια ιστορική εποχή πολλαπλά γκαστρωμένη, με όλες τις μεθόδους αναπαραγωγής να βρίσκονται σε καθεστώς οργιώδους κατάχρησης.


Η επιπόλαια νομισματολογία με την οποία επιχειρήθηκε να προσεγγιστούν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, υπήρξε όχι μονάχα κατ’ εξοχήν ρηχή ως προσέγγιση, αλλά υπήρξε ταυτόχρονα και πολλαπλά συνένοχη αφού –ανεξαρτήτως προθέσεων – υπηρέτησε ως τέτοια μια συγκεκριμένη ρητορική διευκολύνοντας στην απόπειρα συσκότισης του πραγματικού διακυβεύματος.


Η Ιταλία κύριοι, παραμένει πρωτίστως ένα σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος, σε μια Ευρώπη που “διαχειρίζεται”…

• Το αχαρτογράφητο για την ίδια εν συνόλω BREXIT…
• Μεγάλες και μικρότερες αποδομητικές πληγές όπως το Καταλανικό, της Κορσικής, της Βαλονίας κλπ…
• Επιθετικούς εθνικισμούς όπως αυτοί των Δυτικών Βαλκανίων…
• Σειρά προβλημάτων που δημιουργεί ο Τουρκικός επιθετικός εισοδισμός και η δυναμική όσο και απρόβλεπτη επιλογή της στρατηγικής του Ισλαμικού τόξου…
• Σειρά αντιθέσεων που εδράζονται σε έναν παράφρονα και κατευθυνόμενο μισαλλόδοξο αντιρωσισμό…
• Την επιθετική Γεωπολιτική των Αμερικανών οι οποίοι επιπροσθέτως δεν θέλουν ότι αποδομείται να κυνδυνεύει να προσεταιριστεί τη Ρωσική επιρροή.
• Την στρατηγική της ανεπάρκεια στη διαχείριση των ενεργειακών ανατροπών που συντελούνται στη Μέση Ανατολή και στην ΝΑ Μεσόγειο, και τόσα άλλα…

Να γιατί οι εξελίξεις στην Ιταλία, επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστούν απ’ όλους τους πρωταγωνιστές ως εξίσωση πρώτου βαθμού. Επειδή ακριβώς όλοι γνωρίζουν πως αποτελεί ένα πολυσύνθετο μέγεθος, και έπρεπε πάση θυσία να αποτραπεί ή έστω να ελεγχθεί η πιθανότητα της αποδομητικής του ενεργοποίησης.

• Κανείς δεν σκιάχτηκε από το υπερτιμημένο δίδυμο Ντι Μάνιο και Σαλβίνι. 
• Οι πάντες όμως τρέμουν τον εφιάλτη ενεργοποίησης ενός γεωπολιτικού ντόμινο, η οποία ενεργοποίηση, ενδέχεται να διευκολυνθεί με καταλύτη μια μικρή έστω απρόβλεπτη εξέλιξη, αν δεν χαλιναγωγηθεί εν τη γενέσει της.

Εκεί ακριβώς στόχευσε και το κομπρεμί που ακολούθησε, αλλά και η ευκολία με την οποία δρομολογήθηκε η απολύτως ελεγχόμενη πολιτική λύση που όλοι έσπευσαν να δοθεί.



Επίλογος…

Το κεφάλαιο των ανατροπών πάντως δεν έκλεισε με τα κυβερνητικά μαγειρέματα στην Ιταλία. Το να παραμείνει ανοικτό αποτελεί πρώτιστη επιλογή των ισχυρών, με τους Αμερικανούς να επιδιώκουν να παραμείνει και «ανατρεπτικά ελεγχόμενο».


Μοιραία ωστόσο, ενισχύει και μια λανθάνουσα δυναμική που αγγίζει όλο και περισσότερο τις συνειδήσεις και των κοινωνιών, και η αποτελεσματικότερη εμπλοκή τους σε ανατροπές με θετικό και δημοκρατικό πρόσημο, είναι το πραγματικό στοίχημα την θετική έκβαση του οποίου οφείλουμε να ενισχύσουμε σε κάθε περίπτωση.


Το βέβαιο πάντως είναι πως στο συγκεκριμένο στρατηγικό περίγραμμα μιας σύγκρουσης που προσλαμβάνει χαρακτήρα πλανητικό, το σημαντικό έλλειμμα επίγνωσης για τη φυσιογνωμία της επόμενης μέρας, το έχει η Ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία, όχι μόνο δεν διαθέτει επεξεργασμένη στρατηγική προσαρμογής στα δεδομένα της καινούριας κατάστασης, αλλά επιπροσθέτως η ανισομετρία και οι πολλαπλές ταχύτητες που εκουσίως διατηρήθηκαν τα χρόνια της ευμάρειας των ολίγων, θα σηματοδοτήσουν και το ιστορικό της βύθισμα σ ένα πρωτοφανές κενό στρατηγικής, που θα παραπέμψει σε ερασιτεχνισμούς του μεσοπολέμου.


Τα χειρότερα σε κάθε περίπτωση έρχονται… Το στοίχημα είναι να αναγορευτούν οι ίδιες οι κοινωνίες σε απρόβλεπτο πρωταγωνιστή.

Το Avantgarde στη συχνότητα της *ERTopen !

Κάθε Κυριακή στις 10:00 το πρωί,

"Ένα ποίημα - μια ζωή", ένα εγχείρημα του Κέντρου Πολιτισμού και Ανάπτυξης Avantgarde με τα σπουδαιότερα ποιήματα Ρώσων και Σοβιετικών ποιητών.

Απαγγέλλουν στα ελληνικά γνωστοί καλλιτέχνες.

---

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ

Σήμερα η ηθοποιός Μαριάννα Δημητρίου διαβάζει εξαιρετικά επίκαιρο ποίημα του Ίγκορ Σεβεριάνιν (πραγματικό όνομα Ίγκορ Λοταριόφ,1887-1941), «ποιητή με ανοιχτή καρδιά», όπως τον αποκάλεσε ο μεγάλος ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Μλοκ. Ο Σεβεριάνιν πέθανε μόλις 54 ετών, έξω από τη Ρωσία, στην Εσθονία. Δεν θεωρούσε όμως τον εαυτό του μετανάστη, γιατί το 1918 βρέθηκε να παραθερίζει, όπως κάθε χρόνο, σε ένα εσθονικό ψαροχώρι και δεν κατάφερε να επιστρέψει, μια και τα σύνορα με την Σοβιετική Ρωσία έκλεισαν. «Δεν είμαι μετανάστης. Ούτε πρόσφυγας. Είμαι ένας παραθεριστής». «Παραθέριζε» ο Σεβεριάνιν επί 23 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να σταματά να γράφει για την πατρίδα του, χωρίς να σταματάει να την αγαπά και να επικρίνει όσους είχαν τη δυνατότητα να μείνουν, μα δεν έμειναν. Το τι θα έκανε, αν είχε μείνει – είναι μιαν άλλη ιστορία. Ο Ίγκορ Σεβεριάνιν αποκαλούσε τον εαυτό του «εγωφουτουριστή» και την ποιητική Σχολή που επινόησε – «εγωφουτουρισμό». Στις αρχές του 1918 κέρδισε ένα ποιητικό διαγωνισμό στο Πολυτεχνείο της Μόσχας και στέφτηκε «βασιλιάς των ρώσων ποιητών». Δεύτερος ήρθε ο Μαγιακόφσκι...

Κάποτε είχες μια χώρα,

Είχες δικό σου σπίτι,

Όπου με τους οικείους

Φύτευες άνθη και ρόδα...

Δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα, αλλά δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να την σκέφτεται.

Το ποίημα «Αυτός που έχασε την πατρίδα» του Ίγκορ Σεβεριάνιν ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια

ΨΗΦΙΣΜΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον Αγώνα των ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ



Για Τρίτη μέρα συνεχίζουν την απεργία οι εργαζόμενοι στην Cosco (στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ) με το σωματείο τους ΕΝΕΔΕΠ, διεκδικώντας την υπογραφή συλλογικής σύμβασης, την ένταξη όλων των εργαζόμενων στις προβλήτες της Cosco στα Βαρέα, την μόνιμη και σταθερή δουλειά, την εξασφάλιση των αναγκαίων μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας. Μαζί τους απεργούν όλες αυτές τις ημέρες και οι Λιμενεργάτες του ΟΛΠ διεκδικώντας και αυτοί την υπογραφή συλλογικής σύμβασης.



Με καθημερινές γενικές Συνελεύσεις, που αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με μαζική περιφρούρηση στις πύλες, και με την αλληλεγγύη χιλιάδων, οι εργαζόμενοι στο Λιμάνι έχουν τρομοκρατήσει τη διοίκηση της Cosco, και την κυβέρνηση. Γι’ αυτό και προσέφυγαν στα δικαστήρια και έβγαλαν αποφάσεις ότι οι απεργίες είναι παράνομες και καταχρηστικές. Παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι στο λιμάνι συνεχίζουν απεργιακά με την κάλυψη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν δικαιωθούν.

        

Πρόκειται για μια απεργία που έρχεται σαν συνέχεια μετά την πανεργατική στις 30 Μάη και δείχνει τον δρόμο για όλους τους εργαζόμενους. Το αφήγημα ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια και θα έρθουν «καλύτερες ημέρες» για όλους μας αν αφήσουμε τους «επενδυτές» να φέρουν την ανάπτυξη, γίνεται θρύψαλα από τον αγώνα των λιμενεργατών.

        

Χαιρετίζουμε τον αγώνα των εργαζόμενων στο λιμάνι του Πειραιά για να κερδίσουν τα δίκαια αιτήματα τους και δηλώνουμε ότι θα βρεθούμε στο πλευρό τους με κάθε τρόπο για να νικήσουν

ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΣΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΩΝ

ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΕΝ.Ε.Δ.Ε.Π.)









Ολόκληρη η ανακοίνωση




     Οι  εργαζόμενοι στους προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ), στο Ικόνιο συνεχίζουμε μαζικά και αποφασιστικά  για τρίτη συνεχόμενη μέρα την απεργία μας.

     Η μαζική συμμετοχή στην απεργιακή περιφρούρηση για τρίτη συνεχόμενη μέρα αποτελεί απάντηση στη προσπάθεια της εργοδοσίας να τρομοκρατήσει την απεργία μας.

     Αποτελεί όμως και απάντηση στην απόφαση του πρωτοδικείου Πειραιά να κρίνει ως παράνομη (και καταχρηστική) την απεργία μας.

     Η κυβέρνηση  έχει πολύ σοβαρές ευθύνες που έχει απελευθερώσει τα χέρια της εργοδοσίας, με δεσμεύσεις απέναντι στην cosco, ΣΕΠ Α.Ε., Dport και εργολάβους. Συνεχίζει να μην υπογράφει ΣΣΕ, να μην αναγνωρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα των λιμενεργατών, την ένταξη στα ΒΑΕ, να μην λαμβάνονται μέτρα για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργατών όλων των ειδικοτήτων.

     Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν πιο μαζικά και αποφασιστικά στον αγώνα για τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας.
   Καλούμε όλους τους εργαζόμενους της περιοχής, εργατικά σωματεία να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους
     Συνεχίζουμε δυναμικά και αποφασιστικά την περιφρούρηση της απεργίας μας.





Η Διοίκηση

Μια νέα, μαύρη σελίδα πρόσθεσε στην αντεργατική της βίβλο η κατά τα άλλα, «Ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη.

Αποτελεί ντροπή και αίσχος η απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά που έτρεξε να εκδικάσει μέσα σε λίγες ώρες τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε η κινέζικη πολυεθνική COSCO εναντίον του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων και του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, αλλά και ο ΟΛΠ κατά του σωματείου των λιμενεργατών και να βγάλει την απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Σε ελάχιστο χρόνο, το δικαστήριο δικαίωσε την εταιρία που επιχειρεί να βάλει στο γύψο τον αγώνα των εργαζομένων για Συλλογική Σύμβαση εργασίας με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.

Το Πρωτοδικείο Πειραιά δηλαδή δικαίωσε την εταιρεία που μόλις χθες πιάστηκε στα πράσα να υποχρεώνει εργαζόμενους να δουλεύουν έως και 12 ώρες για να σπάσει την Απεργία.

Οι τρομοκρατικές πρακτικές της Coscoκαι του ΟΛΠ εναντίον του δίκαιου αγώνα των εργαζομένων και η «επιβράβευση» τους από τα δικαστήρια, αποτελεί ξεγύμνωμα των παραμυθιών που παπαγαλίζει η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η Υπουργός εργασίας περί δήθεν επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων και λοιπά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Η μάχη των εργαζομένων στην Cosco δίνει απάντηση και θρυμματίζει τα επιχειρήματα της κυβέρνησης ότι με τον νόμο που ψήφισε που βάζει εμπόδια στην απεργία, στη συλλογική δράση, δεν αλλάζει τίποτε. Φάνηκε καθαρά ότι κοροϊδεύει και προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους για να υποταχθούν, να αποδέχονται τα θέλω των αφεντικών και των κυβερνήσεων τους.

Η Υπουργός Εργοδοσίας της Κυβέρνησης των βιομηχάνων, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ την ώρα που παραμυθιάζει τους εργάτες για «Ανάπτυξη» και επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, την ίδια ώρα επιβεβαιώνει τον ρόλο της στο χτύπημα των δικαιωμάτων, των μισθών και των αγώνων των εργαζομένων.

Η «Ανάπτυξη» τους ΣΗΜΑΙΝΕΙ γενίκευση των εργασιακών γκέτο τύπου COSCO.

Η «Ανάπτυξη» τους ΣΗΜΑΙΝΕΙ τρομοκρατία και διώξεις όσων διεκδικούν το δίκιο τους

Η «Ανάπτυξη» τους ΣΗΜΑΙΝΕΙ δουλειά μέχρι θανάτου για τα κέρδη των πολυεθνικών

Η «Ανάπτυξη» τους ΣΗΜΑΙΝΕΙ φτώχεια και η εξαθλίωση για τους εργάτες, κέρδη και χλιδή για τα αφεντικά

Η κυβέρνηση είναι συνένοχη, γιατί υλοποιεί όλες τις επιλογές του κεφαλαίου. Έχει τεράστιες ευθύνες γιατί δίνει συνεχώς νόμους και επιχειρήματα, θωρακίζει την μεγαλοεργοδοσία, την ισχυροποιεί απέναντι στους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.

Κυβέρνηση, εργοδότες και τα τσιράκια τους πήραν μαχητική απάντηση χθες από την μαζική συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων στην Απεργία με τα ταξικά συνδικάτα. Η τρομοκρατία και οι συκοφαντίες της COSCO πήραν απάντηση από τους εργαζόμενους που νέκρωσαν το Λιμάνι και ομόφωνα αποφάσισαν συνέχιση της Απεργίας, με το σύνθημα «DROPκαι COSCOακούστε το καλά, χωρίς υπογραφή κανένας για δουλειά».

Τα δικαστήρια τους δεν μας φοβίζουν, ούτε και οι νέες σημερινές προσφυγές της Coscoγια να βγάλουν την απεργία του Εργατικού Κέντρου Πειραιά παράνομη. Οι απειλές τους δεν μας τρομοκρατούν.

Απαντάμε με όπλο μας την Αλληλεγγύη και τον μαζικό, συλλογικό αγώνα για τα δικαιώματα μας. Συνεχίζουμε τον αγώνα για την κατάργηση όλου του αντεργατικού οπλοστασίου, των νόμων και των διατάξεων που ψήφισε η κυβέρνηση με τη στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου.

Οργανώνουμε την πάλη μας βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες.

Νίκος Φωτόπουλος

Μέλος Δ.Σ. ΔΕΗ Α.Ε.

Εκπρόσωπος εργαζομένων



Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΑΠΑΛΛΑΞΕ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΒΑΡΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ

	ΑΠΟ ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΟΙΕΣ ΜΟΥ ΕΠΕΒΛΗΘΗ Η ΠΟΙΝΗ ΤΩΝ 4 ΕΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ

Συναδέλφισσες, -φοι,



ΧΘΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΕΠΙΑΣΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ «ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ» ΤΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ ΤΩΝ 8

ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ



ΣΗΜΕΡΑ, ΜΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΕΠΑΙΖΕ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ «ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ»,

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ



Οι ανακρίβειες που ειπώθηκαν και γράφτηκαν (γιατί η απόφαση του δικαστηρίου δεν ήταν αυτή που ήθελαν) και έπρεπε να βοηθηθεί ο στόχος της σπίλωσης και της εξόντωσης με ψέματα ήταν ότι η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ πήρε 500.000 € δανεικά και αγύριστα. (Ειπώθηκε σε 2 κεντρικά κανάλια και γράφτηκε σε μια σειρά site).

Είναι έτσι; Όχι βέβαια.                   

Τα 500.000 € δάνειο που πήρε η ΓΕΝΟΠ το 2011 τα επέστρεψε πίσω εντόκως μέσα στον προβλεπόμενο χρόνο της σύμβασης.



Γιατί ειπώθηκε και γράφτηκε αυτό;

Μήπως δεν το ήξεραν;

Όχι βέβαια. Φυσικά και το ήξεραν.

Τότε γιατί;

Γιατί όπως ήδη ανέφερα επειδή το αποτέλεσμα της δίκης δεν ήταν αυτό που ήθελαν (εξόντωση και φυλάκιση) έπρεπε να ενισχυθεί η εικόνα ότι οι συνδικαλιστές τα άρπαξαν. Τα έβαλαν στην τσέπη. Γιατί τι άλλο να σκεφτεί ο τηλεθεατής όταν ακούσει ότι συνδικαλιστές πήραν 500.000 € δανεικά και αγύριστα ή 300.000 € για να κάνουν μελέτη και δεν την έκαναν;

Άρα; Τα έβαλαν στην τσέπη.

Σ’ αυτούς τους κυρίους που μεταδίδουν ψέματα ή λένε τις μισές “αλήθειες” για να χειραγωγήσουν την σκέψη του κόσμου εκεί που αυτοί θέλουν έχω να τους πω πως η δημοσιογραφία δεν είναι οποιοδήποτε επάγγελμα. Είναι λειτούργημα και οφείλει να διεξάγεται με δεοντολογία και αντικειμενικότητα και να υπηρετεί την αλήθεια και το δίκιο.

Στην περίπτωση τη δική μας για να υπηρετηθεί ο στόχος της σπίλωσης και της εξόντωσης της ΓΕΝΟΠ αλλά και εμού (φυσικά και δεν είμαι ο μοναδικός που είχα τέτοια “περιποίηση”) συγκεκριμένοι κύριοι που δεν έχουν καμία σχέση με το ήθος που έχει η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων επί 8 χρόνια τώρα κατακρεουργούν την αλήθεια κατά αδίστακτο τρόπο και χωρίς να τους νοιάζει εάν έχω ψυχή, εάν έχω οικογένεια, με πετάνε στην κρεατομηχανή του κιμά.

Προκειμένου να δείτε πως διαμορφώνουν την κοινή γνώμη επιτρέψτε μου να θυμίσω μερικές μόνο από τις αθλιότητες που είπαν και έγραψαν για μένα.



Μέσα στις αθλιότητες που είπαν και έγραψαν ήταν:

·      Ότι έβαλα το παιδί μου στη ΔΕΗ… και όταν το πρωτοείπαν και το πρωτοέγραψαν πήγαινε ακόμα β’ Λυκείου! Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να δείξουν τα διορισμό του.

·      Ότι έχω κάνει δεκάδες χλιδάτα ταξίδια στο εξωτερικό. Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να δείξουν και να πουν που και πότε ταξίδεψα και σε ποια πεντάστερα ξενοδοχεία έμενα. Για του λόγου το αληθές παρότι ήμουν ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ (7 χρόνια) τα ταξίδια που έκανα όλα και όλα ήταν ΕΝΑ (1) ταξίδι για να παραστώ σε Συνέδριο Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.

·      Ότι έχω βίλα με πισίνα. Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να δείξουν τις φωτογραφίες της βίλας με την πισίνα.

·      Ότι έχω ΠΟΡΣΕ. Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να δείξουν τις φωτογραφίες της ΠΟΡΣΕ.

·      Ότι έχω ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ με οδηγό. Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να δείξουν τις φωτογραφίες της ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ με τον οδηγό.

·      Ότι έκλεψα δεκάδες εκ. από τη ΔΕΗ. Πέρασαν 8 χρόνια και ακόμα περιμένω να μου βρουν 1 € κατάθεση ή έστω μια αγορά.

·      Ότι παίρνω 170.000€ το χρόνο. Δηλώνω δημόσια και κατηγορηματικά ότι ποτέ δεν επιδίωξα και δεν έχω μπει σε καμία επιτροπή, δεν έχω πάρει 1 € από υπερωριακή εργασία, δεν έχω πάρει 1 € από εργασία σαββατοκύριακο, δεν έχω πάρει 1 € από εργασία εκτός έδρας, δεν έχω πάρει 1 € από εργασία σε βάρδια. Δεν ασχολήθηκα με τον συνδικαλισμό για να μπω σε επιτροπές και να παίρνω παραπάνω χρήματα. Στον αντίποδα των απίστευτων ψεμάτων τους η μεγαλύτερη φορολογική δήλωση που έκανα όταν έλεγαν ότι έπαιρνα 170.000 € ήταν 35.717,63 € μεικτά με 27 έτη εργασίας.



Συναδέλφισσες, -φοι,

Θύμισα τα παραπάνω γιατί έχει αξία να κατανοήσει κανείς ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με αδίστακτους ανθρώπους, με πληρωμένους κονδυλοφόρους που προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος τους δεν έχουν καμία αναστολή.



Εμείς (η ΓΕΝΟΠ) γίναμε στόχος του συστήματος γιατί δεν καθόμαστε καλά και ταυτόχρονα γινόμασταν κακό παράδειγμα και για άλλους.



Πιο συγκεκριμένα:

Διασυρθήκαμε και διαπομπευθήκαμε, κυνηγηθήκαμε ανελέητα και στοχοποιηθήκαμε

·      γιατί έπρεπε να υπηρετηθεί το αίσχος και το ψέμα του “μαζί τα φάγαμε” και να διευκολυνθεί το πέρασμα των μνημονίων

·      γιατί είχαμε το θράσος να συγκρουστούμε με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται τη ΔΕΗ

·      γιατί έπρεπε να σπιλωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα και να σβηστεί κάθε εστία αντίστασης στις εντολές των τοκογλύφων εκβιαστών της χώρας.



Αυτός είναι ο λόγος των ψεμάτων του χθες αλλά και των ψεμάτων του σήμερα.



Μετά απ’ αυτή την μακροσκελή εισαγωγή επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω συνοπτικά για τις κατηγορίες που είχα.

ΑΠΟ ΠΟΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΑΛΛΑΧΘΗΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΑ ΣΕ 4 ΕΤΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ

Προσωπικά με βάραιναν 4 διαφορετικές ενότητες κατηγοριών που με βάση αυτές υποτίθεται ζημίωσα το ελληνικό δημόσιο και τη ΔΕΗ συνολικά 10.883.159€. Σημειωτέον ούτε η ΔΕΗ ούτε το Δημόσιο δεν ήρθαν ως μάρτυρες κατηγορίας, γιατί δε θεωρούν ότι ζημιώθηκαν.

Σημείωση : Με ανάλογα ποσά κατηγορούνταν ότι ζημίωσαν τη ΔΕΗ και αρκετοί από τους 51 κατηγορούμενους που δικαίως αθωώθηκαν.



Η πρώτη ενότητα αφορούσε το αδίκημα της συνέργειας σε απιστία, η δεύτερη και η τρίτη το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και η τέταρτη την απάτη (την εξαπάτηση της ΔΕΗ να πληρώσει δαπάνες που σύμφωνα με τον κ. Ρακιντζή δε θα έπρεπε να πληρώσει).



ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΣΠΙΛΩΣΗΣ, ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ:

Πουθενά, σε κανένα κείμενο, ούτε ο κ. Ρακιντζής, ούτε το ΣΔΟΕ (που ήταν απολύτως απαλλακτικό), ούτε ο κ. ανακριτής, ούτε το βούλευμα δε λέει (και δεν υπάρχει τέτοια κατηγορία), ότι κάποιοι συνδικαλιστές έβαλαν λεφτά στην τσέπη τους.

Η κατηγορία είναι ότι με ότι έκαναν ωφέλησαν τη ΓΕΝΟΠ.



Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΟΥ



Παρουσιάζω συνοπτικά:



Α’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Συνέργεια σε απιστία (αφορά την υπογραφή των ΣΣΕ) - Με βάση αυτή τη κατηγορία υποτίθεται ότι από κοινού με το Γραμματέα και τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο ζημίωσα τη ΔΕΗ 9.771.129 €.

Απόφαση: ΑΘΩΟΙ



Β’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ηθική αυτουργία σε απιστία. Η κατηγορία αυτή αφορά τη σύμβαση για κατάρτιση μελέτης ύψους 300.000 € – Με βάση αυτή τη κατηγορία υποτίθεται ότι από κοινού με το Γραμματέα προτρέψαμε τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο να διαπράξει το αδίκημα της απιστίας και να ζημιώσει την επιχείρηση κατά 300.000 €.

Απόφαση: ΑΘΩΟΙ



Γ’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ηθική αυτουργία σε απιστία. Η κατηγορία αυτή αφορά την υπογραφή της σύναψης σύμβασης δανείου ύψους 500.000 €. - Με βάση αυτή τη κατηγορία υποτίθεται ότι από κοινού με το Γραμματέα προτρέψαμε τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο να διαπράξει το αδίκημα της απιστίας και να ζημιώσει την επιχείρηση κατά 500.000 €.

Απόφαση: ΑΘΩΟΙ



Από τα 10.883.159 που κατηγορούμουν ότι ζημίωσα τη ΔΕΗ απέμειναν 312.030€ που αφορούν την κατηγορία της απάτης.



ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΑΠΑΤΗ;

ΜΗΠΩΣ ΟΤΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΕΒΑΛΑΝ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ;

ΟΧΙ. ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΑΝ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΔΕΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΔΑΠΑΝΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ κ. ΡΑΚΙΝΤΖΗ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΗΜΙΩΣΑΝ ΤΗ ΔΕΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΩΦΕΛΗΣΑΝ ΤΗ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.

(Με βάση αυτή τη κατηγορία μου επεβλήθη η ποινή των 4 ετών φυλάκιση με αναστολή και για την οποία άσκησα έφεση).



Πιο συγκεκριμένα η κατηγορία της απάτης αφορούσε:



α. γιατί πήγαμε στη ΔΕΗ και πλήρωσε τιμολόγιο ξένης αντιπροσωπείας (Σέρβων) που είναι από χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά τον κ. Ρακιντζή δεν έπρεπε να πληρώνονται έξοδα αντιπροσωπειών χωρών εκτός Ε.Ε.

Αυτό (και πολύ σωστά) γίνονταν πάρα πολλά χρόνια πριν αναλάβω εγώ πρόεδρος.



β. γιατί πήγαμε στη ΔΕΗ και πλήρωσε δύο τιμολόγια σε δύο έγκριτους δικηγόρους για κατάθεση αίτησης ακύρωσης στο ΣτΕ και αγωγής στα αστικά δικαστήρια κατά του πρώτου μνημονίου.

Κατά το κατηγορητήριο δεν έπρεπε η ΔΕΗ να πληρώσει τέτοιου είδους δαπάνη γιατί στρέφεται κατά των συμφερόντων της.



γ. γιατί πήγαμε στη ΔΕΗ και πλήρωσε τέσσερα τιμολόγια για ταξίδια στο εξωτερικό που κατά το κατηγορητήριο δεν ήταν για εκπαιδευτικούς λόγους. Πέρα από το ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι από πουθενά (γιατί τα χρήματα αυτά είναι χρήματα δικά μας) να κάνουμε εκπαίδευση, όλα τα ταξίδια που κάναμε εμπεριείχαν και εκπαίδευση. Από πού προκύπτει κατά τον κ. Ρακιντζή ότι αυτά τα ταξίδια δεν ήταν εκπαιδευτικά; …Από το ότι πάνω στα τιμολόγια που προσκομίσαμε στη ΔΕΗ έγραφε σκέτο ταξίδι και …όχι ταξίδι για εκπαιδευτικούς λόγους!! Εάν θέλαμε να εξαπατήσουμε τη ΔΕΗ αν μη τι άλλο θα φροντίζαμε τα τιμολόγια που αποστείλαμε στη ΔΕΗ να έγραφαν πάνω ταξίδι για εκπαιδευτικούς λόγους.



δ. γιατί πήγαμε στη ΔΕΗ και πλήρωσε δύο ταξίδια που δήθεν δεν έγιναν.



Τα συγκεκριμένα ταξίδια στα δεκάδες που ελέγχθησαν από το ΣΔΟΕ όπου δεν βρήκε καμία παρατυπία ήταν τα μοναδικά ταξίδια που αναβλήθηκαν με απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής (ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΠΙΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΠ) και τα οποία πραγματοποιήθηκαν χωρίς η ΔΕΗ να πληρώσει πρόσθετες δαπάνες σε μεταγενέστερες ημερομηνίες. Το ένα έγινε στην Τουρκία και το άλλο στην Κοπεγχάγη.



ε. γιατί βάλαμε τη ΔΕΗ να πληρώσει το ½ δαπάνης για κατάρτιση μελέτης που δεν έγινε.

Η μελέτη δεν έγινε με ευθύνη της εταιρίας που είχε αναλάβει να την καταρτίσει. Τα χρήματα που είχε πάρει προκαταβολικά τα επέστεψε στη ΓΕΝΟΠ και η ΓΕΝΟΠ πίσω στην εταιρία που είχε κόψει το τιμολόγιο στη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ δε ζημιώθηκε ούτε ένα ευρώ.



Η αλληλουχία των καταβολών αποτελεί μέγιστη απόδειξη ότι δεν υπήρχε κανένας δόλος. Τα χρήματα είχαν γραφτεί στα έσοδα της ΓΕΝΟΠ 6 μήνες πριν τον έλεγχο του ΣΔΟΕ, γεγονός που το ΣΔΟΕ το επισημαίνει στην έκθεσή του θεωρώντας ότι το μόνο “αδίκημα” ήταν φορολογική παράβαση.



Αυτές αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες είναι οι κατηγορίες με βάση τις οποίες μου επιβλήθηκε η ποινή των 4 ετών φυλάκισης με αναστολή. Εξακολουθώ να έχω εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και είμαι σίγουρος ότι στο εφετείο θα αποδειχθεί η αθωότητα όλων όσων πρωτοδίκως κριθήκαμε ένοχοι.



Υ.Γ.1 Θέλω να εκφράσω τη συγκίνησή μου και να απευθύνω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους συναδέλφους απ’ όλες τις παρατάξεις που όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια στάθηκαν δίπλα μου.

Συνάδελφοι είμαι ευγνώμων. Όπως ευγνώμων είμαι στη συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων που ασκούν το επάγγελμά τους ως λειτούργημα.



Υ.Γ.2 Στέλνω μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους υπόλοιπους συναδέλφους μου που καταδικάστηκαν. Είμαι δίπλα τους και είμαι σίγουρος ότι όλους μαζί η δικαιοσύνη θα μας αποδώσει όπως μας αξίζει στην κοινωνία.

Ο αγώνας συνεχίζεται.







     Νίκος Φωτόπουλος

     Μέλος Δ.Σ. ΔΕΗ Α.Ε.

Εκπρόσωπος εργαζομένων

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 2 Ιουνίου...

Νέος διπολισμός στήνεται με φόντο τις επόμενες εκλογές. Ο Τσίπρας προσπαθεί να ηγεμονεύσει στην κεντροαριστερά για να μπορέσει να διασωθεί εκλογικά.

Μια ουσία που υπάρχει στο πράσινο τσάι, πιθανώς καταπολεμά την αθηροσκλήρωση και έτσι μειώνει τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Δεν είναι όμως σίγουρο, προς το παρόν, ότι αν κανείς αρχίσει να πίνει το ένα πράσινο τσάι μετά το άλλο, αυτό όντως θα λειτουργήσει προστατευτικά.

   Η αθηροσκλήρωση οφείλεται στη δημιουργία πλάκας από λιπώδη υλικά μέσα στις αρτηρίες, κάτι που μειώνει την κυκλοφορία του αίματος προς την καρδιά και τον εγκέφαλο. Σε προχωρημένο στάδιο, μια πρωτεΐνη, η απολιποπρωτεΐνη Α1 (apoA-1), ένα συστατικό της χοληστερίνης, μπορεί να σχηματίσει εναποθέσεις αμυλοειδούς, παρόμοιες με τις πλάκες που παρατηρούνται στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

   Αυτές οι συσσωρεύσεις της απολιποπρωτεΐνης δημιουργούνται μέσα στις αθηροσκληρωτικές πλάκες, με αποτέλεσμα να αυξάνουν το μέγεθος των τελευταίων και να περιορίζουν ακόμη περισσότερο την ομαλή ροή του αίματος. Παράλληλα, οι αθηρωτικές πλάκες γίνονται πιο ασταθείς και συνεπώς αυξάνεται ο κίνδυνος για θρόμβωση (έμφραγμα, εγκεφαλικό κ.α.).

   Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Λάνκαστερ και του Λιντς, με επικεφαλής τον καθηγητή Χημείας Ντέηβιντ Μίντλετον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογικής χημείας "Journal of Biological Chemistry", ανακάλυψαν στο εργαστήριο ότι η ουσία EGCG (Epigallocatechin-3-gallate) του πράσινου τσαγιού, η οποία ήδη βρίσκεται υπό έρευνα για το Αλτσχάιμερ, μπορεί επίσης να διαλύσει τις δυνητικά επικίνδυνες πλάκες που δημιουργούνται μέσα στα αιμοφόρα αγγεία.








ΑΠΕ